پس ازتو فرزندانت به اسیرى رفتند، و وقایع ناگوارى به عترت وخانواده ات واردشد،
پس(از شنیدنِ این خبر) رسول خدا پریشان گردید، و قلبش مضطرب بگریست،
وفرشتگان وانبیاء او را تعـزیت گفـتند، و مادرت زهـراء (از مصیبتِ تو) اندوهِناک شد،
ودسته هاىِ ملائکه مقرّبین در آمدوشد بودند، پدرت امیرمؤمنان را تعزیت میگفتند،
مجالسِ ماتم وسوگوارى براىِ تو در اعلاعلیّین برپا شد،
و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند،
(در عزاىِ تو) آسمان و ساکنانش، بهشت ها و نگهبانانش، کوه ها و کوهپایه ها،
دریا ها و ماهیانش، فردوس ها و جوانانش،
کعبه و مقام ابراهیم، و مشعرالحرام ، و حلّ و حَرَم جملـگى گریستند،
*************************
But as I have been hindered by the course of time and as (Allah’s) decree has prevented me from helping you,
and as I could not fight those who fought you, and was not able to show hostility to those who showed hostility to you,
I will, therefore, lament you morning and evening, and will weep blood in place of tears, out of my anguish for you and my sorrow for all that befell you,
until I meet death from the pain of the catastrophe and the choking grief.
اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت، ومُقدَّرات الهى مراازیارىِ تو بازداشت،
ونبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با کسانیکه با تو دشمنى کردند خصومت نمایم،
(درعوض) صبح وشام برتومویِه میکنم، و به جاى اشک براى توخون گریه میکنم،
از روى حسرت و تأسّف و افسوس برمصیبت هائى که برتو واردشد،
تا جائى که ازفرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،
سلام علیکم
خداقوت
شما لینک شدید.
با سلام خدمت شما
باعث افتخاره