بسم الله الرحمن الرحیم
یقین داریم گفتمان عاشورا سکه رایج آخرالزمان خواهد بود.
یقین داریم حتی اگر امام زمان هم باشی (با آن همه شکوه و هیمنه) بدون دستگیری عاشورا، اتفاقِ فتحِ نهایی ناممکن و ناشدنی است.
یقین داریم که قلب آخرالزمان، قلب ظهور، قلب رجعت و حتا قلب قیامت، "امام
حسین" است، برای همین مرکز همه کارهایمان را عاشورا و کربلایش
گذاشتهایم.
تنها اوست که همه را جمع میکند: الحسین یجمعنا
در ادبیات آخرالزمانی امام مهدی، "امام حسین" تکرار ویژهای دارد:
...ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان
ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام طرحوه عریانا،
ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام سحقوه عدوانا
(إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب، ج2، ص: 233)
تکراری که نشان از تجسم وضع مطلوب برای تحقق الگوی اصیل پیشرفت و برای
خروج از انجماد وضع موجود میدهد، نیرویی برای رسیدن به قله تمدن
اسلامی...
خوشا آنان که در این قرارگاه انتظار میکشند!
در این عرصه وقف تحکیم و تبیین عاشورا شده اند!
عاشورا را نگریسته و گریستهاند!
چرا که "قرارگاه مدیریت عاشورایی" میعادگاه مرکزی افسران حضرت ولی عصر خواهد بود.
.
.
آنها که بیتاب آن واقعهاند، یا مثل حبیب در کوفه و یا به سبک آن یار گمنام امام حسین در کربلا :
ابن عساکر به نقل از عریانبنهیثم گوید: پدرم صحرانشین بود و در نزدیکی
محلی که بعدا اردوگاه لشکر امام حسین شد، سکونت داشت. ما هرگاه به صحرا
میرفتیم مردی از بنیاسد را در آنجا میدیدیم.
پدرم به او گفت: میبینم که پیوسته در این مکان به سر میبری؟!
گفت: شنیدهام که حسین در اینجا کشته میشود! و من به این مکان می آیم، شاید او را ببینم و همراهش کشته شوم!
ابن هیثم گوید: چون حسین کشته شد پدرم گفت: برویم ببینیم آیا آن مرد اسدی نیز در میان کشته شدگان همراه حسین هست؟
ما به میدان نبرد آمدیم، گشتیم و آن مرد اسدی را کشته دیدیم!
(با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه، جلد4، صفحه162 به نقل از تاریخ ابن
عساکر، ترجمه الامام الحسین، تحقیق محمودی، ص310-311، شماره269)
پس هدف مشخص شد :
خیزش و عطف همه اندیشه ها، سلایق، دغدغهها، ظرفیتهای جهانیان به یک نگاه واحد
به حسین بن علی (علیهم السلام)
.
.
حالا دقیقا وظیفه ی ما چیه؟؟
امام حسین (علیهالسلام) هرجا نشست از یحیای شهید گفت...
آیا ما هرجا که نشستیم از امام حسین گفتیم؟
از امام سجاد (علیه السلام) روایت شده فرمودند:
در هر منزلى که حضور اقدس حسین فرود مى آمدیم پدر والاگهرم از حضرت
یحیى و کیفیت قتل او یاد می فرمود تا روزى فرمود از جمله نشانه اى پستى و
خوارى دنیا آنکه سر پاک یحیى را براى زنازاده از زنازادگان بنى اسرائیل
به تعارف بردند.
( الإرشاد للمفید / ترجمه ساعدى، ص: 490)
بسامد و تکرار کلمات در القا و پذیرش اثر بخش است.
امام در همه منازل از گذرواژه گفتمانی خاص خود بهره میبرد، یعنی قریب به 30 بار!
(فتأمل! دقت بفرمایید که بسیاری از مخاطبان امام هم ثابت اند اما امام همین بحث را دائم تکرار میکند، و تکرار یعنی اهمیت بحث)
یعنی در هر منزل و هرجایی که بهانهای از گفتگو است امام سعی در تبیین گفتمان خود دارد.
با کلام میتوان بسیار اثر گذاشت. به تعبیر سوره عصر، "ایمان" و "عمل
صالح" به تنهایی کارساز و مفید فایده نیست، باید در کنار این دو اهل
"تواصی" بود.
امام حسین از آن اشخاصی نبود که سرش را پایین بیندازد و فقط کارش را انجام دهد و با احدی کاری نداشته باشد. بالعکس :
"گفت و گفت و گفت" تا این گفتمان شکل گرفت.
شاهد مدعا، دیدارهای فعال خود حضرت با اشخاص در مسیر کربلاست. "دیدار فعال" در گفتمانسازی نقشی تعیینکننده ایفا میکند.
اگر هنوز خورشید نشدی ماه باش!
جزر و مد دریاهای شبزده، چشمانتظار توست
بتاب!
WHO IS HUSAYN