ع.ش.ق به دیگری ضرورت نیست؛ حادثه است. عشق به وطن ضرورت است، نه حادثه. عشق به خدا ترکیبی‌ست از ضرورت و حادثه... (یک عاشقانه‌ی آرام، نادر ابراهیمی)